Leksykon terminów

Leksykon terminów i pojęć dialektologicznych



Halina Karaś

Powrót do listy haseł

Samogłoski pochylone

Samogłoski pochylone, nazywane też ścieśnionymi lub zwężonymi, są to samogłoski ei/y, ou, ao o zwężonej (czyli podwyższonej) artykulacji w stosunku do samogłosek jasnych e, o, a. Są one kontynuantami dawnych samogłosek długich e, o, a. Po zaniku iloczasu (przełom XV/XVI wieku) samogłoski długie (oprócz samogłosek wysokich i, y, u) uległy ścieśnieniu przy równoczesnym skróceniu czasu artykulacji. W języku ogólnopolskim samogłoski pochylone zaginęły (XVIII-XIX wiek), utożsamiając się ao, ei/y (oznaczane á, é) z odpowiadającymi im jasnymi samogłoskami a, e, a pochylone ou po podwyższeniu artykulacji zidentyfikowało się z u (pozostał znak ortograficzny ó). W gwarach kontynuanty samogłosek pochylonych różne od kontynuantów samogłosek jasnych utrzymały się do czasów współczesnych. Zob. Samogłoska pochylona au (á),  Samogłoska pochylona ei/y (é), Samogłoska pochylona ou (ó). Zob. też: Kontynuanty dawnego a długiego, Kontynuanty dawnego e długiego, Kontynuanty dawnego o długiego.

 

Powrót do listy haseł
 
 
 
 

 

 

ISBN: 978-83-62844-10-4 © by Authors. Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Operacyjny: „Dziedzictwo kulturowe / Kultura ludowa”). Wykonanie: ITKS