Mapa serwisu | Tekst gwarowy (Niedziałowice)

Niedziałowice - tekst 4

Informatorka: Teresa Rogowska z domu Czuba, w momencie nagrania 83 lata, urodzona w 1926 r. w Niedziałowicach. Jest rodzoną siostrą Marianny Krzysiak. W młodości zajmowała się pracą w gospodarstwie. Po ślubie przeprowadziła się do miejscowości Krynica. Po latach wróciła do Niedziałowic i zamieszkała w domu rodzinnym. Miała troje dzieci.

Nagrała, przepisała i opracowała Marta Chrząstek.

O gospodarstwie

Sad

Informacja: jeśli nie możesz odsłuchać nagrania, skorzystaj ze wsparcia znajdującego się na stronie Adobe)

Jak wyglądało gospodarstwo?

Było^u u nas dużo uli. U tu za naszo studnio o^u tak prosto du łąki tam du dziadka. To byli jabłonki stare takie. Bu tu ^łojciec kupili majątek. ^łOjciec nie, tylko dziadki, oba teście po^ukupili swoim dzieciom tu ziemie. I ^łojciec zało^użyli, bu to^u dziadek też miał ulie, Czuba. Jak miód wzięli, to już dziadek miał take wirówke, tośmy pomagali. Miód sie do^u beczki zleⁱwało. Beczka taka była śliczna, śliziunia, ładna. Musi u babki stoi ta beczka. Tu byli o^ukropne drzewa, renety ro^uzmaite, złote, króliowa, malinówki jakie byli piękne jabka, trzesnie, kwiaty rośli, piwonie rzędem. Ślicznie tu było, że ^jaż. I dziadek miał tam pasieke. A jabłka jakie byli po tym panie Anisławskim co to^u kupili to wszystko. Bo^u to same siedzibe kupili i tu było dużo jabłonków takich. To^u wszystko wymarzło, nic ni ma. Tylko jeszcze jedna malinówka sie utrzymała bo ona już ma ze sto lat. Jedna malinówka. Jedna usechła, a jedna sie utrzymała. Jeszcze jak Kazio miał sto^udołe budować to mówi, „Ja wezne dali po^udsune to te jabłonkę sie zetnie”, ja mówie „Ni ścinaj bo to jest pamiątka”. I to takie te jabka jak spadajo, takie dobre, w środku różowe, z wirzku aż czerwone, aż bordo takie. Jak tak o wezne, to se wspuminam, takie te jabłka dobre. Teraz nieⁱma tego. Nieⁱ ma takich jabłek, skąd. Te co stojo, te drzewa, to już dziadek Czuba sadził, jak my tu byliśmy większe, już pamiętam jak sadzili. Ale po tym, Anisławskim panie, to jeszcze jedna tylko malinówka. Było we^ysoło, było nas dużo. I kuksaliśmy sie i drapaliśmy sie, aleśmy sie lubieli.

Olejarnie

Informacja: jeśli nie możesz odsłuchać nagrania, skorzystaj ze wsparcia znajdującego się na stronie Adobe)

Z czego robiło się olej?

A tutej, jakeśmy mieli dużo prosa, lnu dużo i mak żeśmy sieli siwy i biały. To był oleⁱj i z maku siwego i z maku białego i ze lnu. Tośmy z wujem pamiętam, u Majewskiego o^ulejarnia, tośmy pośli. Tam matka naładowali tych wo^ureczków i bańki, każdy o^usobno i pośliśmy bić ^uoleⁱju do Majewskiego. Tośmy całe noc sieⁱdzieli, bo tam była ko^ulejka. Przyszło do nas, paro^uwało sie, mieszaliśmy w baniakach, wysypywało sie w taki worek ko^unopny, taki zgrzebny, zawienzywali drutem, takie dwa dyszle byli, to sie w środek wsadzało w jakieś take coś, także ten oleⁱj ścikał rurko. A my do^uokoła chudzili, tak jak konie w kie^yracie. Ja na jede^yn dyszel, Kazik czy Izydo^ur na drugim i tak sie to kreńciło i tak sie ściskało i tam ciekło. Do bańki śmy zle^ywali. I ranośmy przyszli, nad ranem już nieraz. Z białego maku, z siwego maku był ^uoleⁱj, ze lnu lnianego. Było ro^uzmaite ^uoleⁱje, ro^uzmaite kasze, mąki, wszystko było, na ten post.

Pies

Informacja: jeśli nie możesz odsłuchać nagrania, skorzystaj ze wsparcia znajdującego się na stronie Adobe)

Czy są jakieś przesądy związane z psami?

Jak wyje pies, to^u już było coś takiego, że może coś sie stać. O, tak o, jak podniesie mo^urde do^u góry, i tak uuu. To ja zawsze krzycze, na naszego Liol’ka. On czasem lubi. On luzem chodzi, on nie gryzie, tylko tyle, co^u szczeka. A on takim jest już, na rymyturze.

I sie go nie wiąże, gdzie chce, to se pójdzie, ani kurcząt łapie, ani nic. On już stary jak i ja. Już nie kazałam go wiązać. Po^u co? Ale jeszcze, jeszcze brzesze w nocy. Jeszcze brzesze, pilnuje.

Start

Wprowadzenie

Podstawy dialektologii

Opis dialektów polskich

Mapa serwisu