Kaszubszczyzna
| 
Kaszuby środkowe
| 
Leźno - dzieje
Dzieje wsi Leźno
Małgorzata Klinkosz
fot. http://www.zukowo.pl
W dokumentach nazwa Leźno pojawia się w roku 1338, gdy ówczesny wielki mistrz krzyżacki nadał te dobra Gotlowi jako własność dziedziczną.
Gospodarowali tu m.in. Heidensteinowie, Bielińscy, Przebendowscy, Grabowscy. Jan Przebendowski podskarbi koronny rozpoczął budowę reprezentacyjnego, dwupiętrowego dworu z dwoma skrzydłami, którego wnętrza miały być bogato dekorowane. Georg Helffenstein rozbudował część folwarczną i wyremontował pałac (w owym czasie mocno zapuszczony). Podczas wojen napoleońskich Leźno znacznie ucierpiało, zaś potem trafiło w ręce rodziny Hoene (wówczas powstał przy pałacu jeden z najpiękniejszych w regionie parków krajobrazowych). Hoene gospodarowali tu do roku 1945. Po wojnie z dawnego majątku utworzono PGR. W latach 80-tych rozpoczęto tu budowę kościoła- dziś jest
to świątynia parafialna p.w. Św. Stanisława Biskupa i Bł. Karoliny Kózkówny. Po 1990 roku ziemie należące do likwidowanego PGR zostały podzielone na dwie części- rolniczą i pałacowo-parkową. W 1994 roku pałac nabył Uniwersytet Gdański, tworząc tutaj centrum konferencyjno-szkoleniowe oraz hotel. Ze względu na bliskość Gdańska i dogodne połączenia komunikacyjne Leźno to dziś szybko rozwijająca się i nowoczesna wieś. Lniska. Pierwsze informacje o wsi pochodzą z XIV- wiecznego dokumentu lokacyjnego dóbr Małe i Wielkie Leźno, w którym wspomina się o młynie znajdującym się u ujścia potoku Strzelenka do rzeki Raduni, czyli w dzisiejszych Lniskach. W 1860 r. rodzina Schtemke wybudowała nowy młyn na Strzelence, który był w jej posiadaniu aż do 1945 roku. Po wojnie lniski młyn został upaństwowiony
,
zabudowania młyna zachowały sie do dzisiaj (własność prywatna).
źródło: Mirosław Burak, Leźno, w: gok.zukowo.pl
Start
Wprowadzenie
Podstawy dialektologii
Opis dialektów polskich
Kaszubszczyzna
Kultura ludowa
Leksykon terminów
Leksykon kaszubski
Autorzy
Mapa serwisu
Literatura
ISBN: 978-83-62844-10-4
© by Authors.
Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Operacyjny: „Dziedzictwo kulturowe / Kultura ludowa”). Wykonanie:
ITKS