Mapa serwisu | Tekst 2

Tekst gwarowy — Bukowina Tatrzańska (B. Koszarek)

Józef Kąś   

Opowiada Bartłomiej Koszarek

Urodzony w r. 1973.

Wykształcenie: wyższe

 
 
 
 
 
 
 
 
 
Uc sie, Bartuś, uc sie, uc


Informacja: jeśli nie możesz odsłuchać nagrania, skorzystaj ze wsparcia znajdującego się na stronie Adobe)

 

Kiek se juz był p|arobeckiym i trza było d|ło skłoły iś, to ta, wiycie, ni|estraśnie mi sie w|idziało. Włolołek z kolegami p|ło płotłokak chłodzić, z prłocy p|łostrzylać, p|o smyreckak sie styrmać, ale couby d|ło ksionzek, to ta nigda niy. Moja babka Ulka, co juz światu kyns w|idziała, aji z·icie miała za sobom, nieroz mi p|odśpiywowała:
E, uc sie, Bartuś, uc sie, uc,
bo cie bedzie biyda tłuc.
He he! Ale jo był mudraś! A biyda? Jako ta biyda!? Gł|odować zek ni|e głodowoł, a radości w chałupie wse była beka. Mama, co juz h|adukacyjom miała w|ysokom, a jyj wortoś i siyłe znała, tag mi ta powiadała: Tak, dziecko, jak sie ni|e bedziez ucył, to ostanies abelfajtym, a inksi ci bedom d|łokucali i tak tobie śpi|ywali:
Poganioj, poganioj, po ubocy owce,
kie ci sie, łajdoku, w skole ucyć nie fce.
E! N|a mouj dusiu, wiera, prowda. Tak by i moze było, bo w głowie skije, sonecki, bic·igiel, p|ło lesie gouniynie i s·ićkie inkse siedziało, ino nie ta ni|escynsno skoła. Tata zaś wiedzioł, ze pokiel som nie pojmym, ze wiedza to kluc d|ło samegło słobie i d|ło świata, to ta nic i nifto mi nie pomłoze. Tak wej naucył mie takiej śpi|ywonki:
Kieby nie nauka, kieby nie ta skoła,
to by jo obeseł cały świat dokoła.
E! Wiera prowda. S·ićko prowda. Na mouj wieru prowda.

 
« poprzedni artykuł   następny artykuł »
 
 
 
 

 

 

ISBN: 978-83-62844-10-4 © by Authors. Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Operacyjny: „Dziedzictwo kulturowe / Kultura ludowa”). Wykonanie: ITKS