Książ Wielki Tekst gwarowy

Przepisała i opracowała: Monika Kresa

Informatorki: anonimowe, kobiety lat ok. 70.

 

 

Przysłam cie odwidzić, bo psez cały tydziń to nie miałam casu, a dzisiaj przy niedzieli przysłam cie zaprosić, zebyś przysła do mnie na obiod, to se razem zjimy, pogodomy, o wszystkim, no bo sie ty źle cujes, jo tyz nie za bardzo, ale ty jesce gorzy, no, ale co, musimy sie jakosi wspólnie ratuwać, pomogać se, a Bozia nom jako dopomoze, jakoś to może wyczymomy wszystko. No to wis, teroz ino my so oboje z mężem, to jesce ty. No to nom tak bedzie troche raźnij, to se ^ło wszyskich rzecach pogodomy, bo przez cały tydzień to ni ma casu ani jo. Ty troche wincy, no bo ni mos ty dziołki, ale, ale za to jezdeś choro.

Jak to mój Wacek tyz ostatnio, tyz, pochoruwoł sie, tak go te ręce straśnie bolały, popuchły, no, ale dzięki Bogu, tako pani doktór jak przyjechała, podała takie leki, no ji juz troche sie lepij cuje, bo takie mioł strasne bóle, ze ani ni móg spać, nidz mu sie nie chciało, a przecie juz mo osimdziesiąt cztery roki, to przecież kupe lot. No. A przecie w życiu i pracowoł i na polu sie narobił, takze nic dziwnego, ze teroz te rence na starość bolo.