 Fot. 167. |
|
|
|
Ze świętem Bożego Ciała łączyła się ludowa tradycja wicia wianków z byliny, paproci, chabrów, różnych ziół i kwiatów o właściwościach leczniczych lub magicznych. Wianki te były święcone w samo święto lub w jego oktawę. Używano ich głownie w chorobie i podczas burzy. Wierzono bowiem, że wywar z poświęconych ziół przyniesie ulgę w dolegliwościach ciała, a wianek skruszony i wrzucony do ognia rozpędzi chmury gradowe i ochroni dom od piorunów.
