Opis dialektów polskich | Dialekt małopolski | Przemyskie | Geografia regionu

Geografia regionu

Aleksandra Krawczyk-Wieczorek   

Omawiany obszar dialektalny (południowa część Pogranicza wschodniego młodszego, inaczej Małopolski wschodniej późniejszej) obejmuje południowo-wschodnią część Kotliny Sandomierskiej, Pogórze Dynowskie i Przemyskie oraz Bieszczady, nie pokrywa się zatem z żadnym zwartym regionem geograficznym. 

Krajobraz pogórzy tworzą zalesione pasma o słabo zróżnicowanej linii grzbietowej i łagodnych stokach. Dalej na południe okolica staje się coraz bardziej górzysta, by wreszcie przejść w masyw Bieszczadów. Najbardziej malowniczą częścią tych gór jest niezalesione pasmo połonin, z którego rozciąga się daleko widoczna panorama gór. Krajobraz uatrakcyjnia również San, który w wielu miejscach tworzy przełomy rzeczne i meandry. Cały ten obszar pokrywają liczne lasy, zajmujące na Pogórzu Przemyskim ponad 50% powierzchni regionu, a w niektórych partiach Bieszczadów nawet do 70%. Charakterystyczny jest w Bieszczadach proces wtórnego dziczenia przyrody na skutek wyludnienia tych terenów po 1947 r. 

Cechuje te tereny słabe uprzemysłowienie i niski stopień urbanizacji. W Bieszczadach znajdują się dwie elektrownie wodne: Solina i Myczkowce. W okolicach Przemyśla i Jarosławia wydobywa się gaz ziemny. U podnóży Roztocza, tuż przy granicy z Ukrainą leży niewielkie uzdrowisko Horyniec, słynące ze znakomitych borowin, wód siarczanowych i solanek [Wrona 1996, Kryciński 1997, Bieszczady 2006].

 
następny artykuł »
 
 
 
 

 

 

ISBN: 978-83-62844-10-4 © by Authors. Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Operacyjny: „Dziedzictwo kulturowe / Kultura ludowa”). Wykonanie: ITKS