Opis dialektów polskich | Dialekt mazowiecki | Mazowsze bliższe | Kołbielszczyzna | Region dziś | Wieś dziś Głupianka

Wieś Głupianka dziś

Katarzyna Sornat

 
Nazwa wsi oraz gwarowa postać jej D i Msc: Głupianka (gw. Głupiunka); Dopełniacz: Głupianki (gw. Głupiunki), Miejscownik: w Głupiance (gw. w Głupiunce).
Parafia: Św. Trójcy w Kołbieli.
Gmina: Kołbiel.
Powiat: otwocki.
Województwo: mazowieckie.
W latach 1975-1998 wieś administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Położenie: Niewielka wieś położona około 50 km na południowy wschód od Warszawy. Głupianka znajduje się na terenie płaskim, typowo nizinnym. W krajobrazie wsi dominują rozległe doliny łąkowe oraz tereny upraw rolnych, otoczone malowniczymi kompleksami lasów mieszanych.            
Liczba mieszkańców: 135 osób
Liczba domów: 48 
Powierzchnia wsi: ok. 400 ha
Wsie sąsiadujące: Wola Sufczyńska, Sufczyn, Radachówka, Podgórzno.
 
 
Joście:

Mieszkańcy tej niewielkiej wioski do dziś pielęgnują tradycję uroczyska joście, która swymi korzeniami sięga jeszcze czasów pogańskich. Obecnie, w miejscu dawnych kultów, niedaleko od ostatnich zabudowań Głupianki, znajduje się murowana kapliczka. Co roku, w pierwszy dzień świąt wielkanocnych, w godzinach popołudniowych, proboszcz miejscowej parafii (p. Kołbiel) odprawia tutaj Mszę św., w której uczestniczą mieszkańcy wsi oraz goście, przybyli na święta do rodzin. Do 1947 roku udział w tej uroczystości brali także parafianie z pobliskich parafii: siennickiej i latowickiej.
Głupianka znajduje się na obszarze gwarowym Mazowsza bliższego.
 
Źródło: Zugaj L. i Budyta A., Małe Ojczyzny. Historia gminy Kołbiel. Lublin – Kołbiel 2006, s. 24   (historia wsi Głupianka)
 
 
 
 

 

 

ISBN: 978-83-62844-10-4 © by Authors. Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Operacyjny: „Dziedzictwo kulturowe / Kultura ludowa”). Wykonanie: ITKS