Ano mama była w sklepie i zapomniała se cosi kupić i jo p
łoszłam do tego sklepu, a zawsze by
uł tam u Makowca u Staszka tyn sklep, a zawszem lubiała iść do Radwana do ciotki, no i poszłam. Tamem sie zasiedziała, ide, ide tu jak to godali Smoleniówkom, no co nie tu ku Bajorkowi skryncić, ino tu dalij, ide, ide na dół i tak se myśle, idzie cosi i tak robi tak: uuuuuuuu, uuuuuuuu. No i jo sie b
łoje, a to tako szarówka była. Idzie tako staro baba w takim jasnym
cymsi, jakby jasny taki koc miała na sobie tu i tam była taka łunka i
łona... ta
g jo wlazła w krzoki, se myśle, to ona pódzie tu, to ja wlaze w krzoki, to nie bede wid... to
łona mnie nie bedzie widzieć, a
łona poszła tu tom łą
ukom tam do góry, jak
łona
przesła, co juz słyszałam to daleko tak. Jesce teroz taki strach mnie
łobjuł. No i to se myśle, to póde tym do... bo cza było do tyj
chołpy lascem iść. No i wychodze z lasca, a księ
yżyc znów straśnie świycił, znówem sie tego, takom była przejynto, żem sie tego księ
yżyca zlynkła. I w te noc właśnie, Piyrzka, ta, no ty Sawer..., no umarła tu to w te noc. No i widocnie ta śmierć, jo wiym, to szła po nie. Tak straśnie to jojcało, co strach... A jo wlazła w krzoki, bo se myśle, jak ona
pódzie drógom, to mnie moze nie
uźry. Jag
łona poszła tam, tag jo wtedy przeleciała tu i… tom sie znów tego księ
yżyca, bo takie jasności przez krzoki były, znówem sie zlynkła. Rano sie dowiadujemy, ze
łona umarła.