Warianty językowe to inaczej formy oboczne, czyli występujące w dwóch lub więcej postaciach. Mogą to być: 1) warianty fonetyczne (zob. Warianty wymowy w dialektach), 2) warianty fleksyjne, czyli takie formy fleksyjne (odmiany) wyrazów, w których występują różne końcówki, a formy te wyrażają to samo, np. D. lp. rzeczowników męskich: woza // wozu, lasa // lasu; 3) warianty leksykalne (słownikowe), czyli wyrazy występujące w dwóch lub więcej postaciach zróżnicowanych, tj. charakteryzuące się odmienną budową wyrazu i odmiennym rodzajem, por. klusek – kluska, lub czasem nietypową postacią fonetyczną, np. chrobak – robak.