|
Zmiany barwy samogłosek przed spółgłoskami półotwartymi. Samogłoski w pozycji przed spółgłoskami półotwartymi: nosowymi m, m’, n, ń oraz ustnymi r, l, ł, ulegają w gwarach znacznym zmianom. Samogłoski wysokie, zwłaszcza i, y, rzadziej u, wykazują tendencje do rozszerzania artykulacji: jendyk, czem, naczenie, gront, tromna = indyk, czym, naczynie, grunt, trumna. Samogłoski średnie e, o (także niska a) częściej ulegają zwężeniu do i / y, u (a do o), rzadziej rozszerzeniu (e, o do a). Na ogół wymowa połączeń samogłosek ustnych ze spółgłoskami nosowymi eN, oN jest analogiczna do wymowy samogłosek nosowych. Zob. Rozszerzenie artykulacyjne, Samogłoski przed spółgłoskami nosowymi, Samogłoski przed spółgłoskami półotwartymi ustnymi, Zwężenie artykulacji samogłosek przed spółgłoskami półotwartymi. |
