Tekst nagrała Halina Karaś, przepisała Jolanta Janusz, weryfikacja zapisu i opracowanie – Halina Karaś.
To wesele to było takie, ze ludzie sie
schłodzili do pana młodeg
ło. Kto by
uł z pana młodeg
ło
stróny, to sed do pana młodeg
ło. No ji jechali dopiyro do pani
młody. U pani młody by
uła brama
zrobióno, no to przy ty bramie dopiyro stoli młodzi, to sie kłócili, chcieli ch
łoć flaszke w
łódki, to mało, to nie dadzo pani młody,
nie pusco pana młodeg
ło. No, pani młodo
chłodziuła i
kukała, zeby
łoknem, zeby
uźrała pana młodeg
ło
łona piyrso, a nie pon młody zeby jo uźroł. No. Ale p
łotym, jak sie p
łog
łodzili, no to weśli, do dómu. No to ju
z jak weszli, no to by
uły te błogosławiny w dómu. No, wybłogosławili no i wszysko jechało do k
łościoła. Szło, jechało. To jechało furmankami, to by
uło i dziesiyńć i pietnaście i dwadziścia furmanek by
uło
całyk, same w
łozy takie ustrojóne i i k
łónie wiychy mieli takie p
łorobióne.
Kłójmi wszysko jechało. Muzyka by
uła na ty, na na tyk furak, to grali to
wortało widzieć, b
ło teroz to wesele jedzie autobusym i nic nie widać. A tu to robili bramy, jak tu jechało wesele z granic, to baby zrobiły brame. Przebra|ły sie, loło tak strasznie, błoto takie by
uło, nie by
uło tak asfaltu jak teroz, ino by
uło błoto, dołki, błoto, to jechali tymi k
łójmi tam. A
łóny wzio
uły cepy i młóciuły cepami, tak ze młóco żyto. Młóciuły na ty dródze. No nie dało sie przejechać, no, musiały cosi dostać. Dopiyro wtedy sie suno
uły. Ale ani dojś do nich, bo schlapały, całe by
uło tak tym błote
ym, w
łodóm, chlapały, miały takie cepy jak, jak sie młóci, na
błojsku. By
uły
łocepiny, jak juz p
ło… p
łojedli, wiecór sie robiuł. Drużba zwołoł wszyskik ludzi, zeby wszyscy przyśli, na podłoge, to wszyscy p
ło… sie p
łosch
łodzili, by tam który nie uciyk dzie. No i
łocepiny. Pon młody i pani młodo, i talyrz na stole, i i flaszka w
łódki, i no i kieliszek, i i kazdy zaśpiywoł do cepin, tam co umioł i zaśpiywoł jedyn kawołek, zagrała muzyka i cza by
uło połozyć pinio
undze na talyrzu i dostoł kielisek w
łódki i i
żegnej. No i nastympny i… To
łocepiny to jak by
uło ludzi duzo to długo zesło. Długo. A p
łotym no to p
łosadzili pani młodo na stołku i i śpiywali i rozbiyrali i śpiywali i… Jo wiym co śpiywali do dzisiednia, jak teroz ani nie śpiywajom.