 Fot. 159. |
 Fot. 160. |
|
|
Ze zwyczajem wynoszenia ze wsi
marzanny wiązało się wnoszenie do wsi
goika, czyli małego świerku ozdobionego słomianymi lub papierowymi łańcuchami, długimi wstążkami oraz malowanymi wydmuszkami jaj.
Goik był symbolem życia oraz budzącej się ze snu zimowego przyrody, a wniesienie go do wsi miało zapewnić obfite plony. Chodzono z nim od domu do domu, oznajmiając wszystkim wiosnę. Za śpiew dziewczęta otrzymywały najczęściej jajka, z których w Wielkim Tygodniu wykonywały
kroszonki. Gałązki
goika wtykano do drzwi stodoły, stajni oraz w różne miejsca domu, gdyż wierzono, że są one dobrym środkiem zabezpieczającym przed złem, gradem i piorunami. Współcześnie obrzędy topienia
marzanny i wnoszenia
goiku obchodzone są głównie przez dzieci i młodzież szkolną w dniu 21 marca.
