Tekst gwarowy — Dorotowo 3

Edward Cyfus Edward Cyfus

Informator: Edward Cyfus – urodzony w 1949 roku w Dorotowie pod Olsztynem w rodzinie mazursko-warmińskiej. Do 1981 roku mieszkał w Barczewie, skąd wyjechał do Niemiec na kilka dni przed wybuchem stanu wojennego. Do Polski wrócił w 1992 roku. Jest autorem licznych pogadanek i opowieści w gwarze warmińskiej, które w latach 1998-2002 wygłaszał co tydzień na antenie Radia Olsztyn, w formie opowiadań publikował je natomiast od roku 2003 w „Gazecie Olsztyńskiej”. W roku 2000 wydał zbiór gawęd warmińskich „Po naszamu”. Jest kierownikiem Polsko-Niemieckiego Centrum Młodzieży w Olsztynie.

Nagranie: Ada Sieńkowska

Zapis i wstępne opracowanie: Monika Kresa

Weryfikacja: Halina Karaś

Informacja: jeśli nie możesz odsłuchać nagrania, skorzystaj ze wsparcia znajdującego się na stronie Adobe)

Kiedyś jeszcze było jinaczej, to nie szło tak w chałupsie ^łod stoła wstać i iść do kościoła i zara do komunii, kiedajś to było trzy godziny przed komunio nic w gambie ni^e mjeć. Na głodnego całkam tedy na to mszo ^ło szóstej kożdan, co móg ,chi^ybko lecia^oł, coby tam być w kościele, coby komunia wziońć, a potam przyleciać do chałupy i jek noszibciej, noszybciej się najeść, najeść, ale tak rychtik wtedy i wosztów i mniajsa i czego i nie tylko. Ji w psirszyj dziań Wjelgonocy to Warmijoki fejorowali tlo w familiji. To z tami ludziami, co do pospołu mniszkali, nie? ^Łojciec, matka, dzieciuki i uma abo opa tak do kogoś iść, do suⁿszioda abo do familiji to był, to tak było niefejno. W drugam dzie^ań świont to jo, to już sia gościli, ale psierszy dzie^ań świont to tlo, tlo u siebzie w chałupsie tlo z najbliższo familijo, no ji jeszcze coś, co przed to Zielgonoco, przed wszelkimi, wszystkami godami czy śwantami, wszystko musiało być zrobzione na ^łoborze i w gburstsie w sobota, nawet i jedło, no, no żywe^ygo, dlo krowów, dlo koniów i świniów uszykowane było już w sobota, tak coby tlo w niedziela zamniszać do pospołu i, i dać żywemu do żercia^o, a w chałupsie tyż, czisto cała robota była zrobziono, chałupa wyszikowano, ^łurichtowano, no ^łumi^yto, ^łokna pomyte ji psierzyny na nowo powleczione. Razu kartoflów nie skrobali w psierszyj dziań dlauż to było w sobota fejn kartofle ^łoskrobane w zimne^yj wodzie stojały, a mniajsko było uszikowane tlo w niedziela w świeto, w psirszyj dziań podgrzać, kartofle uwarzyć i jeść, bo robzić w śwanto to był grze^ych ciajżki.