Tekst gwarowy — Jabłonka 2

Panna młoda w stroju orawskim Panna młoda w stroju orawskim

Informatorka: Cecylia Sandrzyk, zamieszkała w Jabłonce, gmina Jabłonka; urodzona w 1929 roku w Jabłonce; rodzice i mąż również urodzili się w Jabłonce; ukończyła 3 klasy szkoły polskiej i 4 lata szkoły słowackiej.

 

 

 

 

 

Informacja: jeśli nie możesz odsłuchać nagrania, skorzystaj ze wsparcia znajdującego się na stronie Adobe)

Hej, babka nosi^eła, to to hej. Tam nig nie godoł spodnica, bo suknia, ni^e? To tako długo po ziym. Syćkie. Pryndzyj nie mówili panny, ino godali dziywki. No, no to syćkie n|osiły te suknie takie p|o zim. A dołym, ktoro była tako p|aradno juz, to takie, takie snurki miała, dwoma abo trzoma rządkami poprzisowane, takie, n, to tako była piykno ta suknia, ze... A, te bluzki to były takie ciasne, a tak do pasu, a tu ^łod pasu to były tak, rojty sły, ni, dookoła. To fajne to było, no. No na głowę to w smatkak my ch|^łodziły, syciuscy. Syćkie, cy młodo, cy jako, nic nie wdzioła n, syćko smatki były. Ale jakie biydne, no, z materyjej. Kol'ory to były rózne, no na jarmakak były, ^łokropnie tego materiału. To, jaki se kto kcioł, to taki se kupiuł. Cy był b, cy był taki br|ązowy. Brązowe nopikniejse były takie.

A panowie?

A, tak to tu n to duzo n|osili ty, i ch^łodzili, jesce do dziś ka tam, jo mom te portki po tatusiowi, biołe, sukniane, biolućkie. No to, no to w tym se ch^łodzili. Tu były, tak tu sie rynce tu kładły, bo to nie były tak jako góralskie, to były takie proste. I tak se ch^łodzili. Prućników nie nosili, al'e ty portki biołe, to prawie ze co niedziela to tatuś w nik ch^łodziuł. Chłopi mieli takie, hej. To pote jak juz, jak były jakieś wystympy alebo cuś, to jak sie grało, cy jakieś, tam, przedstawiynia, to my, no to tam my sie ubirali. A tak to, to jo juz tyk stroi takik, tyk starsyk, to, to juz nie pamiyntom. No chyba ze ch|^łodzili, cały cos tyz w takiem, no. Bo były (te) ty prucniki, tu z tymi guzickami, k^łosul'e były z płótnia, nig ni mioł k^łosuly innej, ani jeden chłop ni mioł. Rynkowy tu sie n|azbirało takie drobniutko, i tu tak samo, nie, na ramieniu i takie syrokie, i, i tak. I gacie, bo to my nie nazywali k|alesony, gacie chłopy. To tak samo mieli. A jak się trefiła dzie paździrz. Hej! To, to ni móg du dumu z k|ościoła przyść, bo mu tak ^łogryzło, co sie mu krew loła.