Kontynentalne dialekty. Termin z zakresu dialektologii historycznej stosowany na oznaczenie dawnych dialektów polskich (wielkopolski, mazowiecki, małopolski, śląski) w odróżnieniu od wymarłych dialektów pomorskich, których ostatnim reliktem terytorialno-językowym jest dziś kaszubszczyzna (uznana prawnie za język regionalny). Inaczej: dialekty lądowe (Polski lądowej).