Wielkanoc

Elżbieta Krasnodębska

            Świętowanie wielkanocne rozpoczynała msza rezurekcyjna, odprawiana w Wielką Niedzielę wcześnie rano. Po nabożeństwie starano się jak najwcześniej wrócić do domu, gdyż wierzono, że kto pierwszy tego dokona, ten najwcześniej ukończy żniwa. Pierwszy dzień świąt Wielkiej Nocy spędzano zazwyczaj w rodzinnym gronie, w ciszy i skupieniu.

           

Fot. 164.

Fot. 165.

Najdawniejsze wzmianki dotyczące stołu wielkanocnego mówią o chlebie, soli, jajkach, wędzonce, chrzanie, winie oraz ciastach. Później pojawiły się baranki albo zające z ciasta i wielkanocny wieniec.

           

Fot. 166.

Poniedziałek Wielkanocny był dniem zabaw i wzajemnych odwiedzin. W poniedziałkowy ranek chłopcy czatowali na dziewczęta z sikawkami, cebrzykami i wiadrami wypełnionymi wodą. Polanie dziewczyny wodą było uważane za wyróżnienie i przejaw sympatii, a pominięcie – za dyshonor.