Mapa serwisu
Notice: Undefined index: l2 in /home/dialektologia/web/classes/maincontentclass.php on line 133

Notice: Undefined index: l3 in /home/dialektologia/web/classes/maincontentclass.php on line 133
 | Historia regionu

Historia regionu

Izabela Stąpor   
Z danych historycznych wynika, że około VIII wieku Krakowa zamieszkiwali Wiślanie (stolicą Wiślan był Kraków – stary gród Wawelski lub Wiślica). W IX państwo Wiślan i innych mniejszych plemion polskich (Lędzianie) zostało podporządkowane Państwu wielkomorawskiemu, wkrótce stając się jego częścią. Gdy Państwo wielkomorawskie chyliło się ku upadkowi, Polanie zagarnęli ziemię Wiślan i ok. 990 roku Mieszko I włączył je do swego państwa. Uworzono wtedy dwie prowincje: krakowską oraz sandomierską. W 1000 roku utworzono diecezję krakowską, która obejmowała znaczną część regionu, a w 1040 roku Kraków został stolicą Polski, tym samym Małopolska stała się główną dzielnicą Polski. Po 1138 roku – na mocy statutu sukcesyjnego Bolesława Krzywoustego – ziemia krakowska stała się dzielnicą senioralną, którą rządzili kolejni synowie Krzywoustego: Władysław Wygnaniec, Bolesław Kędzierzawy, Mieszko Stary i Kazimierz Sprawiedliwy.
W XIII wieku Kraków i okolice były nękane przez najazdy tatarskie, które spowodowały znaczne zniszczenia. Okres rozbicia dzielnicowego skończył się dopiero w 1320 roku, kiedy to katedrze wawelskiej Władysław Łokietek koronował się królem Polski (tym samym przeniósł koronę, szczerbiec i miejsce koronacyjne dawnych Piastów z Gniezna do Krakowa). Jego śmierć (w 1333 roku) i pogrzeb umocniły rolę miasta jako metropolii monarszej. Panowanie objął Kazimierz Wielki, który przyczynił się do rozkwitu Małopolski. W XIV wieku na przedmieściach Krakowa powstały dwa kolejne miasta: Kazimierz (1335) i Kleparz (1366). Ziemia Krakowska uważana była za jedną z najbogatszych w Polsce (należały do niej kopalnie soli w Wieliczce i Bochni, srebra i ołowiu w Olkuszu, a gleba proszowska równała się nadgoplańskiej i podolskiej).

W latach 1655–1657 ziemie polskie nawiedził potop szwedzki, podczas którego zasłynęła skuteczna obrona Jasnej Góry, jednak Kraków i znaczna część Małopolski zostały zdobyte przez wojska szwedzkie.

W wyniku I rozbioru (1772 rok) Małopolska została podzielona na dwie części: południe zajęła Austria, północ z Krakowem została w Koronie. II rozbiór podzielił Małopolskę na trzy części: południe zostało zajęte przez Austrię, część północna z Krakowem pozostała w Koronie, część zachodnią zajęły Prusy.

W okresie od 1918-1944 Małopolska obejmowała województwo krakowskie, lubelskie, kieleckie oraz województwo lwowskie, tarnopolskie, stanisławowskie jako tzw. Małopolska Wschodnia. Podczas II wojny światowej należała do Generalnego Gubernatorstwa.

Źródła:

www.wikipedia.pl



 
« poprzedni artykuł   następny artykuł »
 
 
 
 

 

 

ISBN: 978-83-62844-10-4 © by Authors. Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Operacyjny: „Dziedzictwo kulturowe / Kultura ludowa”). Wykonanie: ITKS