Tekst nagrała Halina Karaś, przepisała Jolanta Janusz, weryfikacja zapisu i opracowanie – Halina Karaś.
Przed Wielkanocom to by
uło całkie
ym
inacy jak teroz.
Jag_jo pamiyntom, to zawsze we Wielki Cwortek to my miały w
kłościele, tak, to by
uł taki
ch(ł)opieyniec, to by
uła ciemnica, to w ty ciemnicy by
uł Pan Jezus. P
łotym, we Wielki Pióntek, no to juz by
uło w k
łościele, ale ale to by
uło wszystko rano w k
łościele. We Wielko Sob
łote w k
łościele świyncili
łogiyj, robili te
łognisk
ło,
łogiyj świyncili, w
łode. No to jak zawsze tatuś sed do k
łościoła rano, w sob
łote no to przyniós teg
ło grzyba, tego
łognia na tym grzybie i
łod tego grzyba sie miało zapolić p
łod kuchniom, ug
łotować do świyncynio dopiyro. Jojka, te jakosi słónine cy cy co co inne, to sie wszysko
łod tego grzyba sie zapolo
uło,
łod tego
łognia świynconego. No ji tak,
w połnie zawsze było świyncynie,
ło piyrsy abo
ło dwunosty. To by
uło inacy. We Wielko Sob
łote no to juz po połniu to nie było nic w k
łościele, bo było wszysko rano. A to sie… by
uło, to sie brało duzo do k
łoszyka, by
uł taki k
łoszyk wielki i… To sie nakładło, mamusia nakładła chleba ji kiełbasy ji masła i syr, wszysk
ło tak ze by
uło, co niyś. W drugi dziyń świónt to sie robiło… loli sie w
łodóm i i by
uł śmigus. Śmigus dyngus. A loli sie, loli, wiadrami sie loli i cym kto móg, jak by
uło ciepło, a jak było zimno, to sie nie dało.