Leksykon kaszubski
Leksykon kaszubski
Powrót do listy haseł
Samogłoski wstawne
autor: Jerzy Treder, redakcja i digitalizacja: Małgorzata Klinkosz
SAMOGŁOSKI WSTAWNE W KASZUBSZCZYŹNIE
(kasz.
wstôwióné samòzwãczi
) in. wtórny wokalizm zachodzi – zwykle w postaci
ë
, wyjątkowo
i
,
u
, np.
łiza
– w grupach spółgłoskowych z
r
,
rz
,
l
,
ł
,
n
,
ń
, wykazując alternację
ë
:
f
(nie ma nic wspólnego z
®
jerami), np.
b
ë
rnąc
(pn.)║
br
ë
nąc
(pn.)║
brnąc
(śr., pd.)
b
ë
rwi
ô
║ br
ë
wi
ô
,
błoz
ë
no
║
błozno
,
bùl
ë
wiskò
║
bùlwiskò
,
d
ë
rdza
║
dr
ë
dza
,
g
ë
rzmi
║
grz
ë
mi
:
grzmi
;
k
ë
ln
ã
║
kl
ë
n
ã
:
kląc
;
p
ë
lwac
║
pl
ë
wac
itd., często wyzyskiwany m.in. w poezji, zwł. zrzeszeńców, np.
Bërda
,
dërżący
,
sklëniałe
(S. Bieszk),
rëwią
:
krëwią
(J. Trepczyk), rzadko J. Rompski, np.
skrëwawił
, i A. Labuda, np.
zadërżi
, rzadziej w poezji młodokaszuby L. Heykego, np.
skleni
,
zadergo
obok
drgo
, ale nierzadkie w
Remusie
A. Majkowskiego, np.
brzemjeje
,
okrewavjił
, też
redzevjeje
,
sreberno
.
Powrót do listy haseł
Start
Wprowadzenie
Podstawy dialektologii
Opis dialektów polskich
Kaszubszczyzna
Kultura ludowa
Leksykon terminów
Leksykon kaszubski
Autorzy
Mapa serwisu
Literatura
ISBN: 978-83-62844-10-4
© by Authors.
Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Operacyjny: „Dziedzictwo kulturowe / Kultura ludowa”). Wykonanie:
ITKS