Leksykon terminów i pojęć dialektologicznych

Leksykon Formy 2. os. lmn. czasu teraźniejszego w gwarach. Oprac. A. Krawczyk-Wieczorek na podstawie: Dejna 95, Kucała 86.

Formy 2. os. liczby mnogiej czasu teraźniejszego. W 2. osobie liczby mnogiej czasu teraźniejszego obok końcówki ‑cie pojawia się również ‑ta (z dawnej liczby podwójnej): robita, umieta, piszeta, oglądata charakteryzuje także 2. os. trybu rozkazującego, np. róbta, dawajta, piszta, oglądajta. Występuje na dużym obszarze gwarowym – w dialekcie małopolskim, mazowieckim, części wschodniej dialektu wielkopolskiego. Końcówka ‑cie jest częstsza w zwrotach do osób starszych, w gwarach pojawia się czasem obocznie do ‑ta w lmn. (zob. Pluralis maiestaticus). Jako wyłączna (‑cie) występuje w części Wielkopolski i Śląska oraz w południowej Małopolsce.