Mapa serwisu
Notice: Undefined index: l2 in /home/dialektologia/web/classes/maincontentclass.php on line 151

Notice: Undefined index: l3 in /home/dialektologia/web/classes/maincontentclass.php on line 151

Notice: Undefined index: l4 in /home/dialektologia/web/classes/maincontentclass.php on line 151
 | Tekst 3

Tekst gwarowy — Boczki 3

Halina Karaś   
Tekst nagrał i przepisał Piotr Wysocki (12.02.2009 r.), weryfikacja zapisu i opracowanie – Halina Karaś.

Informator: Stanisław Madanowski, ur. 1941 r. w Boczkach. Ma wykształcenie podstawowe. Został odznaczony medalem „Zasłużony dla kultury polskiej” (2008) i Srebrnym Krzyżem Zasługi (2009). Jest śpiewakiem ludowym i założycielem Zespołu Ludowego „Boczki Chełmońskie”. Można go było usłyszeć w chórze katedralnym, w chórze papieskim, obejrzeć w ekranizacji „Popiołów”, „Chłopów”, oraz w filmach „Bilet powrotny”, „Oberek”, „Tańce polskie”.


 

Piosenka „Na ukos”


Informacja: jeśli nie możesz odsłuchać nagrania, skorzystaj ze wsparcia znajdującego się na stronie Adobe)


 
 
No teraz mam tu
takom
świezo nagranom płyte, bo ja w zespole
jezdym juz dość dawno. A to z ty racji, ze głos jakiś tam miołym, a opróc tego to mnie wsystko i interesowało.
Pamintom jak z matkom
chodziełym na wesela, to zawse trzymołym się fartucha, i zawse na te wesela z niom chodziełym i tak słuchowym, co śpiewały, jak śpiewały. No i ta przemowa mindzy innymy to jest tyz z tego, ze coś tam zym zapamintoł, coś tam piosynek zym zapamintoł. No i chciołym wom tero zaśpiewać takom piosynke „Na łukos”

Jezdnym sobie Roch Biedronek,
łOjcu beło imie Łukos.
Nase pole hen do lasa,
łOj ciongneło się na łukos.

Matka z domu Kunegunda
A po łojcu Łukosowa,
Zebrali nos wszystkich razym
I tak jenom rzekli słowa:

Tobie Rochu te zogóny,
Co łod pola idom prosto.
Tobie Magda, niby siostra,
Tam, gdzie krzywo wierzba rosła.

A jak łociec wej umarli,
Bo jo chciołym wzionś te pole,
No i śwagier chcioł ze siostrom.

Przemówieliźwa się łostro,
Dosło nawet i do
kłonic.
Śwagier po łbie i jo po łbie,
Beły sińce, ale to nic.

Sińce, guzy nie pumogom,
Cłek zwycajny z malińkości.
Tak to
wieta downi beło,
Gdy beł podzioł wśród
krewności.



Zdjęcia ze zbiorów informatora

 
« poprzedni artykuł   następny artykuł »
 
 
 
 

 

 

ISBN: 978-83-62844-10-4 © by Authors. Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Operacyjny: „Dziedzictwo kulturowe / Kultura ludowa”). Wykonanie: ITKS