Opis dialektów polskich | Dialekt małopolski | Łęczyckie

Łęczyckie

Geografia regionu
Historia regionu
Dzieje wsi
- Bogdańczew
- Tum
- Dobrów
 
Region dziś
Wieś dziś
- Bogdańczew
- Tum
- Dobrów
   

Gwara regionu
Teksty gwarowe
Bogdańczew
- Tekst 1
- Tekst 2
- Tekst 3
- Tekst 4
- Tekst 5
- Tekst 6
Tum
- Tekst 7
- Tekst 8
- Tekst 9
- Tekst 10
- Tekst 11
 Dobrów
- Tekst12
- Tekst13
- Tekst14
- Tekst15
- Tekst16

Słowniki gwarowe
Kultura ludowa
Literatura

 

Za Łęczyckie uznaje się tu obszar administracyjny województwa łęczyckiego z lat 1351-1793, ponieważ w XVI w., a więc wtedy, kiedy istniało województwo łęczyckie (z pięcioma tylko większymi miastami: Łęczycą, Brzezinami, Piątkiem, Inowłodzem i Kłodawą), ukształtował się ostatecznie polski język literacki wraz z terytorialnym podziałem na dialekty. W porównaniu z obecnym powiatem łęczyckim jest to terytorium obszarowo większe. Łęczyckie leży w pasie Nizin Środkowopolskich, jednak w kilku makroregionach geograficznych, np. okolice Łęczycy i obszary na wschód od tego miasta to mezoregion Równina Łowicko-Błońska należący do makroregionu Nizina Środkowomazowiecka, zaś południowo-wschodni obszar dawnego województwa łęczyckiego to makroregion Wzniesienia Południowomazowieckie z mezoregionem Wysoczyzna Łódzka.

Gwary Łęczyckiego to gwary przejściowe między trzema wielkimi dialektami polskimi: wielkopolskim, małopolskim i mazowieckim.

 
 
 
 

 

 

ISBN: 978-83-62844-10-4 © by Authors. Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Operacyjny: „Dziedzictwo kulturowe / Kultura ludowa”). Wykonanie: ITKS