Podhale to kraina historyczno-geograficzna, leżąca u północnego podnóża Tatr, w dorzeczu Białego i Czarnego Dunajca. Rzeki te łączą się poniżej Nowego Targu, tworząc od tego miejsca Dunajec.
Głównymi miejscowościami regionu są: Nowy Targ (historyczna stolica Podhala, dla tutejszych mieszkańców po prostu Miasto), Zakopane, Bukowina Tatrzańska, Biały Dunajec, Poronin, Szaflary, Kościelisko, Witów, Czarny Dunajec, Ludźmierz, Rabka.
Termin Podhale pojawił się w połowie wieku XIX na określenie terenów leżących na północnych stokach Tatr, następnie terminem tym zaczęto określać obszar położony dalej na północ, ale bezpośrednio pod skalistymi górami, obejmujący Zakopane, Kościelisko, Witów, Bukowinę. Stąd określenie Skalne Podhale. Na początku wieku XX Podhalem zaczęto nazywać już okolice Nowego Targu, a przed II wojną światową nawet tereny powiatów: suskiego, limanowskiego i sądeckiego. Współcześnie w etnologii północną granicę Podhala wyznacza się na linii Obidowa, Klikuszowa, Huba, a więc bez okolic Rabki i Raby Wyżnej. W niniejszym opisie okolice te włącza się jednak do Podhala ze względów językowych.
|