Leksykon terminów

Leksykon terminów i pojęć dialektologicznych



Halina Karaś

Powrót do listy haseł

Rozziew artykulacyjny

Rozziew artykulacyjny (łac. hiatus ‘otwarcie ust, rozziew’) polega na zetknięciu się – podczas wymowy – dwóch samogłosek wewnątrz wyrazu lub na granicy dwóch wyrazów. Ze względu na trudności w wymowie takiego sąsiedztwa obserwuje się dążenie do uniknięcia rozziewu, co może powodować przekształcenia fonetyczne form wyrazowych. Najprostszym sposobem uniknięcia rozziewu jest zastąpienie jednej z samogłosek podobną artykulacyjnie spółgłoską, co dotyczy samogłosek u oraz i, a co ilustrują takie przykładowe wyrazy jak ałto, Pałla  = auto, Paula < Paulina. Z rozziewem łączą niektórzy dialektolodzy m.in. genezę spółgłosek protetycznych (to oknoto łokno, ta Ewata Jewa).


Powrót do listy haseł
 
 
 
 

 

 

ISBN: 978-83-62844-10-4 © by Authors. Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Operacyjny: „Dziedzictwo kulturowe / Kultura ludowa”). Wykonanie: ITKS