Statystyka w dialektologii. Badania ilościowe w dialektologii polskiej mają tradycję sięgającą 20-lecia międzywojennego. Wprowadził je Witold Doroszewski, widząc możliwość przedstawienia za pomocą danych liczbowych i procentowych stosunku mowy jednostki (idiolektu) do mowy ogółu (dialektu). Drugim problemem, który zyskał w szeregu prac warszawskiej szkoły dialektologicznej opis statystyczny, jest problem funkcji, które elementy językowe (fonetyczne) mogą pełnić w formach wyrazowych, oraz zagadnienie zmian tych funkcji, ich występowania i zaniku. Współcześnie metody statystyczne znajdują zastosowanie przede wszystkim w badaniach nad środowiskowymi odmianami komunikatywnymi języka prowadzonymi przez socjolingwistów. Zob. więcej: Podstawy dialektologii/ IV. Jak badamy i opisujemy gwary?/ 4.6. Główne nurty metodologiczne w dialektologii. Szkoły dialektologiczne.
