Leksykon kaszubski

autor: Jerzy Treder, redakcja i digitalizacja: Małgorzata Klinkosz

 

 

SPÓJNIKI W KASZUBSZCZYŹNIE (kasz. wiązniczi, wiążënë) podobne są w kasz. do pol., ale jest ich mniej i mają swą specyfikę: a) w odmianie lud., np. słowiń. ga ‘gdy’, ‘jak’ i kaszubsko - słowińskie kò ‘wszak, ponieważ’; jest arch. abò i wariantowe do pol. jeżeli kasz. (ë)żlë czy do stpol. gwoli kasz. wòlim ‘dlatego’: Wòlim tegò dzecë bãdą (Gochy). Można dość łatwo rozgraniczyć spójniki współrzędne od podrzędnych, ale ogólnie są one słabiej wyspecjalizowane, a zatem wielofunkcyjne, jak np. i, a, bò; b) właściwe ® kaszubszczyźnie lit., np. notowane w Gramatyce pom. F. Lorentza: abë, czë, chtëren, czëlë, gdë, a więc wspólne z pol. Zrzeszeńcy z upodobaniem stosowali osobliwe i wielofunkcyjne jiże .