Kaszubszczyzna | Kultura materialna Kaszub | Malarstwo

Malarstwo na szkle

autor i fot.: Małgorzata Klinkosz

Spis treści
Abecadło
Haft
Regionalny strój                                                                  
Godła, symbole, wizerunki
Taniec
Garncarstwo
Plecionkarstwo
Rogarstwo
Muzea
Malarstwo
Rzeźba
Bursztyniarstwo
Architektura
Tkactwo

 

 
Od XVII w. na Kaszubach maluje się na szkle. Początkowo na szkło naklejano obrazki świętych pańskich, świętą rodzinę, Jezusa, Maryję. W większości były to drzeworyty przyklejane do szyby w otoce kwiatowego ornamentu malowanego bezpośrednio na szkle. Kolorystyka dekoru miała żywe barwy: od żółci, przez czerwienie, do zieleni i błękitu. Zasadniczo każdy „malunek” miał kontur, który był wypełniany kolorem. Sztuka tego typu zanikła. W latach pięćdziesiątych XX w. zaczęto ponownie malować na szkle, choć nie sceny religijne, a pejzaże, scenki rodzajowe.
O samej sztuce malarstwa na szkle pisali najwięksi kolekcjonerzy sztuki dawnej na Kaszubach Teodora i Izydor Gulgowscy, twórcy skansenu kaszubskiego we Wdzydzach.
Dziś na Kaszubach maluje się na szkle dużo, z naciskiem na tradycyjne tematy i technikę. Zwyczajowo wewnętrzną powierzchnię szyby przeciera się rozpuszczalnikiem lub spirytusem, by ją odtłuścić. Potem, czarnym tuszem maluje się kontury obrazka, postaci, a następnie przystępuje się do wypełniania kolorem. Niegdyś przestrzenie okonturowane wypełniało się jednym kolorem, dziś stosuje się cieniowanie i łamanie barw. Obowiązuje odwrotny cykl malowania, bez dalszych i bliższych planów. Postaci umieszczane są często frontalnie, całość jest ozdabiana , jak dawniej, ornamentem roślinnym w żywych barwach. Używa się przede wszystkim farb olejnych lub wodnych, a także farb temperowych, maluje się pędzlem i piórem.

 

 

 
 
 
 

 

 

ISBN: 978-83-62844-10-4 © by Authors. Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Operacyjny: „Dziedzictwo kulturowe / Kultura ludowa”). Wykonanie: ITKS