Mapa serwisu | Cieszyński strój męski

Cieszyński strój męski

Elżbieta Krasnodębska

 

            Cieszyński strój męski już w drugiej połowie XIX wieku zaczął ulegać wyraźnym wpływom konwencjonalnej mody miejskiej, dlatego też nawet najstarsze formy odzieży, jakie przekazuje ikonografia, prawie niczym się nie różnią od rozpowszechnionych wówczas w całej niemal środkowej Europie. Do czasów drugiej wojny światowej mężczyźni na uroczystości takie, jak wesela czy święta kościelne, ubierali się w czarne mieszczańskie surduty z wykładanym kołnierzem, czarne sztuczkowe spodnie i białe koszule o sztywnym kołnierzu, mankietach i przodach. Przy kołnierzyku wiązali czarną lub białą muszkę.
           
Fot. 142.
Natomiast około lat czterdziestych XIX wieku komplet stroju męskiego składał się z: długich prostych spodni i kamizelki z czarnego lub granatowego sukna. Pod kamizelką noszono białą koszulę o sztywnym kołnierzu, przewiązanym czerwoną chustą (fot.142). Na kamizelkę wkładano kaftan sięgający niewiele poza pas, z długimi rękawami i małym wykładanym kołnierzykiem, spięty srebrnym łańcuszkiem, a na ramiona zarzucano długą pelerynę podbitą podszewką w kolorową kratę. Na głowie noszono czarny kapelusz z niedużym rondem, o stożkowatej, wgniecionej do środka główce. Na nogi zakładano buty z cholewami. Tylko bogaci gospodarze sprawiali sobie solidne, wysokie skórzane „polskie buty”, czyli poloki. Ubożsi nie posiadając prawdziwych poloków, nakładali na swe niskie buty, skórzane cholewy (Bazielich 1997: 28).
 
 
 
 

 

 

ISBN: 978-83-62844-10-4 © by Authors. Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Operacyjny: „Dziedzictwo kulturowe / Kultura ludowa”). Wykonanie: ITKS