Tekst gwarowy — Jabłonka 4

Rafacka Rafacka

Informatorka: Cecylia Sandrzyk, zamieszkała w Jabłonce, gmina Jabłonka; urodzona w 1929 roku w Jabłonce; rodzice i mąż również urodzili się w Jabłonce; ukończyła 3 klasy szkoły polskiej i 4 lata szkoły słowackiej.

 

 

 

 

 

 

 

 

Informacja: jeśli nie możesz odsłuchać nagrania, skorzystaj ze wsparcia znajdującego się na stronie Adobe)

 

No a potym juz kiedy jo była wiynkso, no to juz, sioli my l'eⁱn. Z tym lnym było stra|śnie duzo r|ob^łoty. No bo cza było go plewić, zeby trowy w nim nie było, trza było go p^łote w|ybirać, az do łyty gło^uwecki, wybirać go, były takie rafy. No to my z tym lnym robili, no to się r|afało ten l'eⁱn. K|awalerowie się posch^łodzili, śpiywali tedyk. Jak my tyn lyn ^łorafali, posło się do rzyki, i tam się go za|mocyło d|o wody. Jak się go zamocyło d|o wody, cza było go ka|mieniami poprzikładać, zeby go w^łoda nie wziyła, a nieroz było tak, ze przisła, bo pryndzy wiyncyj było. Były takie p|owodzi, okropnie wielkie, wody sły. To tak ze w nocy nieroz my pośli i ten l'e^yn my w nocy w|ybirali, zeby nom go woda nie wziyna. Jak się juz ten lyn umocuł, no to p^łotem, tu się pozganiało baby, somsiadki. Tag rościągały takimi poskami, ni, usknuł. No to potem cierlica – tak się nazywało – i to się go siekało. A jak się go juz ^łosiekało z wiynksa, p^łote była drugo tako, i to się n|azywała nopryndzy, zgrzebno, a p^łote paceśno, to było. To było, tyn paceśny, to juz był juz tak n|afajnie, no. P^łote się gowziyno, takie rafy były, p^łote się go tak c. Jak się go piyknie w|ycesało, popletło fajnie na takie pl. Tak się nazywało gorści, ni, to jedna gorstka tego było. To potem my to przyndły. No to, to tag nieroz było kiej my się p|oschodziły jedna do drugij, ni? Kieloś ty dziś ^łoprzyndła, bo jo telo ^łoprzyndła. Kileloś ty gosztek ^łoprzyndła? O, jo telo. P^łote się go motało, takie m|otowidło było, na pasma, ni? Pomotało się go n|a pasma, i wiązało się ten lepsy po dwadzieścia śtyry, a ten po trzydzieści tyn grubsy. P^łote juz były nici, no to juz to sło d|o knopa. Knop – tyn, co robiuł płótno. Nie chodzili my tak, takie jako dziś tam wybie^yrajo. Usyła mi mama f|artuszek z te^ago pło^utna, jo se go tu powysywała, i ch^łodziła d|o skoły w nim abo ta p|o dumie.