Tekst gwarowy — Przysiecz 2

Nagranie: Monika Kresa, Ewa Kurowska. Przepisanie i opracowanie: Monika Kresa. Weryfikacja: Halina Karaś.

Edeltrauda Gampka Edeltrauda Gampka

Informator: Edeltrauda Gampka – urodziła się w 1956 roku w Przysieczy. Całe życie spędziła w tej wsi. Informatorka ma wykształcenie zawodowe, jest krawcową. Śpiewa w zespole Przysieczanki, który istnieje od 1996 roku, został założony przez Koło Gospodyń Wiejskich i wykonuje piosenki po śląsku, w języku polskim, niemieckim oraz białoruskim. Pani E. Gampka pochodzi z rodziny wielojęzycznej, zna język niemiecki, posługuje się sprawnie językiem ogólnopolskim i gwarą śląską. W śląskim oddziale Radia Plus prowadzi audycje po śląsku.

 

Informacja: jeśli nie możesz odsłuchać nagrania, skorzystaj ze wsparcia znajdującego się na stronie Adobe)

Sama wyje w zespole Przysieczanki, załozyli my go śtyrnołście lot tymu, moja kuzynka go załozyła, Marysia, i wpadła na taki pomysł, bo wiycie, jak wo^um to powiedzieć, kobiety na Śluⁿsku lubią fojerować, a zreszto które kobiety nie. Iiii buł Dzień Kobiet, no to my sie zrobiły normalnie fajer, i potem wzieli my takiego chopa, co groł na cyⁱji, i u nos sie to nikiedy godo siferklawir, ni, to jest, to jest harmonia ,jak to sie powie po polsku, i groł. No i, to tak, wie^ycie jak to w tych piosynkach je. Jedna zwrotka wszyscy umią, drugo zwrotka to juz ino co drugie słowo, a czecio zwrotko to juz nikt nie pamiynto, to ino la, la, la, la, la. No i on powie: Dziołchy, mocie takie fajne głosy, ale skoda, że wy tego nie umicie normalnie śpiewać. I tak my sie skrachły i w czszynaście zrobiły my zespół Przisieczanki. No to bele jakie śpie^ywki śpie^ywómy, ludzi tam wicuma, zabawiómy. Powia wam jedno fajno rzec, bo niekiedy sie wkurzą, jak tak nie wychodzi to jest, no, to wiadómo, to kazdy jest wściekły, ale siedemsetpiędziesięciolecie było Próskowa nasego i zaprosili nos tez do śpiewanio, i ślazły my na dół, ocywiście w nasych jupach, mazelonkach, fortuchach i chustach, czyli nas strój śluⁿski. Jupa musi być, to jest tako^ł skośno^ł jaka na zadek, nie zo… ni mo zodnych plisów, tako^ł je gładko, ajnfachowo, no ji słazymy na dół po schódkach ze sceny i przychodzi do mnie tako^ł kobieta w czerni, cało oblecono^ł corno, i go^łdo do mnie tak: „wie pani co? Jestem z Brzegu. Właściwie nie za bardzo rozumiem to, co wy mówicie, bo ja mówie czysto po polsku, ale wie pani co? Mąż mój zmarł miesiąc temu i ja teraz przez czterdzieści pinć minut zapomniałam o tym, że jestem w czerni i w żałobie”. I wicie co? Dlo^ł tych paru słów na richtich op^łacało sie mancyć na próbach, siedzieć, śpie^ywać, wadzić sie niekiedy z kobietuma, które nie chciały robić ruchów w prawo w lewo, bo tak baje lepij.