Łużna

Informatorka anonimowa, urodzona i zamieszkała w Łużnej, lat ok. 60.

Tekst nagrali: Izabella Gołaszewska, Zuzanna Kępińska, Marta Kołkowicz, Iwona Piwowarczyk.

Zapis i opracowanie: Monika Kresa, weryfikacja: Halina Karaś.

 

 

Nojprzo^ud było błogosławieństwo zanim do kościoła sie posło. To to przyjezdzoł pan młody z gośćmi swoimi do pani młody. W domu pani młody było błogosławieństwo. Rodzice przygotowali taki, prześcieradło cy  ^łobrus[6] sie kładło na podłodze. Młodzi klękali. No i rodzice jednego i drugiego i pana młodego i pani młodej błogosławieństwa udzielali przed kościołem, przed ślubem. No i później do k^łościoła wszystko maszerowało przeważnie na piychote, chyby że było dalek^ło to furmankami. Z końmi. Konie były wystrojone w takie wiechy z bibułkami kolorowymi no ji kapela na na jednym wozie i reszte g^łości na furmankach wszystko jechało do kościoła. A poźnij z kościoła przyjechali no to no to był poczęstunek. A potem były tańce. A potym znowu była przerwa. Na ^łobiod. I obiod jak zjedli to znowu dali troche sie pobawili i wiecór juz później był były ocepiny czyli paniom młodom wionek z głowy jij zdejmowali bo juz nie panna tylko mężatka i zakładali jij to takie właśnie takie starsze gospodynie ze wsi zdymowały wionek pani młody z głowy zakładały jij czepiec. Taki, jaki nosiły starse kobiety. ^Łobcinały warkoc jag miała dugie włosy to jij ucinały ten warkoc i te wsystkie włosy p^łod ten cepiec były schowane juz bya matrona gospodyni jag i one. No i późnij juz jak po tych ocepinach, na ocepiny. Ocepiny to wygladały tak właśnie. Siedziaa. Panne młodom sie sadzało na dziezce. Dziezka tako coś jak chleb. Ciasto na chleb w niej wyrobiało. Taki z drzewianych klepek była ta dzieża. Na tym sie sadzało to kawalerowie przydony. Tak zwane przydony. Teroz sie mówi drużbowie, a wtedy to byli przydony i druzki byli. Dziewcęta byli druzki, chłopoki byli przydony. To ci przydoni... Panna młodo sie schowała. Przydoni jom sukali. Jag jom znaleźli gdziesik w kómórce no to jom przynieśli i posadzili na tej dzieży. I ^łona na tej dzieży dopiero tam ona siedziaa i płakała, bo jej zol było tego panieństwa. No to jom tam przyśpiewki rozmaite były: „Nie płac, Kasiu, nie płac, spojrzyj do powały, zeby twoje córki corne ^łocka miały”.

Takie rózne przyśpiewki. Jak sie te przyśpiywki skońcyły no to te gospodynie jij ten warkoc ^łobcinały, wionek zdjiły i ten wionek ^łona rzucała do góry, która z dziewcąt piyrso złapała ten wionek to znacy ze pierso wyjdzie za mąż.