Pomiany - tekst 3

Nagranie: Magdalena Mojska, Julia Kłoczko.
Przepisała i opracowała: Monika Kresa, weryfikacja: Halina Karaś.

Informator: Genowefa Jaworska – urodziła się w 1914 roku w Pomianach i tu mieszkała przez całe życie, nigdzie na dłużej nie wyjeżdżała. Ukończyła 5 klas szkoły podstawowej. Jej głównym zajęciem była uprawa roli i praca w gospodarstwie domowym oraz opieka nad pięciorgiem dzieci. Dwukrotnie wychodziła za mąż – jej pierwszym mężem był „rodowity pomianiak”, drugi mąż pochodził z okolic Warszawy.

 
O Wielkanocy

Na Wielkanoc? O ten, to śwenconkie sie zrobi i o, tych jajecków sie upise, pisałam sama jech, sie upise, kiełbaske sie połozy, mięska, chleⁱbka zawse, chleⁱbek, sól sie stawja, tam ten taki domek był, ksiądz przyjezdzał, poświęcoł, tą śwenconki, potem sie jo je, sie wszystkie potem sie jje i sie zjado, rodzina cała siada i sie jedzo, pięknie sie witajo, życo jeden drugiemu dobrze tygo, sie pomodl’o sie, przed tym jedze^yniem, potem po jedzeniu, wesoło było, pięnknie, aleⁱ i ten, ale i słowiek teraz to tesz ten nie te, zaproszo, to też przyprowadzo, tutaj przyjde do nich, to oni mnie tu ugosco pięknie i tam w Augustowie i tam mnie ten, i syn mnie ten do tej Warszawy zaprosił, taka zadowolona byam, ja byłam kiedyś w Warszawie byłam. A tera do mszy świętej, proszę paniów, zawsze oddaje, dzisiaj, teras oddaje do Lichienia dałam, do Cynstochowy dałam, przysyłajo mnie książków tyle, ksiązków mam ty, takie ja piękne podziekowanie mnie dajo i proszo mnie,a jusz ja staruszka, jus mnie, teraz tem jusz nic nie zdołam do nich tam pisać wieli co, ale przysyłajo do mnie, ^łodpise, teraz przysłali mnie, to je napisano, córka napisała tamta z Augustowa, na jene piędziesiąt  dałam, na drugie piędziesiąt tera córce to dałam w August..., w Rajgrodzie dałam, mówie daj za, bo tu ^łojciec póchowany, tu brat leży i syn leży, mówie das im i tam dawałam, co rok zawsze na maj i na listopad, zawsze posyłam. Mnie tak dziękujo, ja jim dziękuje i zaprasajo mnie, żebym ja przyjeżdżać, mówje, nie dziatki nie przyjade do was, bo tego, jusz ja za stara jestem, jusz nie moge, by mnie chto zawióz to bym pojechała, a tak tam sama sie boje jechać. Jusz nie te lata.