Mapa serwisu | Tekst 12

Tekst gwarowy — Sitnica 3

Halina Karaś   
Tekst nagrała Halina Karaś, przepisała Aleksandra Krawczyk-Wieczorek, weryfikacja zapisu i opracowanie: Halina Karaś.

Stanisława Wszołek z domu Jedynak, ur. w 1929 r. w Sitnicy, gmina Biecz. Ukończyła szkołę rolniczą w Rozembarku (dziś Rożnowice). Pracowała na roli i wychowywała sześcioro dzieci. Nigdzie na dłużej nie wyjeżdżała z rodzinnej wsi.







Len


Informacja: jeśli nie możesz odsłuchać nagrania, skorzystaj ze wsparcia znajdującego się na stronie Adobe)



To najpierw trza było
lyn
zasioć na polu. Potym, jak to rosło ładnie, no to jak dojrzało, trzeba było to wydziyrać. Tak sie wyrywało z korzeniami. Te korzynie tylko sie
łobtrzepało ze ziymi i takie to sie przynosiło
do dómu w takich
wiunzkach. No jak to… Rozkładało sie to płotym na placu gdzieś tam na łunce albo gdzie, żeby to wyschło. Jak to wyschło, to składali znowu na wiunzki i przynosili do doumu i tako była ciakacka i
toum ciakackóm… Nojpiyrw robiła do
rofanio tych ziarnek. No, rofali to, z… tako była szczotka na desce, tako łokrungło. I ta
kobiyta stoła i tak rofała po
gorzci, to te ziarna leciały n|a_spód. Jak to było łorofane, no to już było gotowe do ciakanio. Jak było suche, to już_możno było ciakać. A jag_nie, to trzea było jeszcze rozsuszyć, bo jak było mokre, to to wtedy sie nie dało rady łociakać, zeby ta… te, no, z tyk… z
tyh_łodyg żeby te no, łodleciały i zostawało samo… samo takie, no, ładne… jo wiym jak sie to godo. No i… No jag_juz takie było wy… gotowe, to ciakali na tyj ciakacce, a jak sie to wyciakało, to juz_ni miało tych… no, te łodygi były
miynkutkie, było już takie włókno z tego. To była drugo tako,
miyndlili. To sie nazywało… do miyndlynio tegło lnu. No to takie coś pódobne było jag_i ta jag_i ta ciakacka, no ale no takie inne było troszku. Jydno to jag_juz to wymiyndlili, no to było juz włókno. Włókno, płotym przychodziła drugo szczotka tako, z takimi kłolcami, stawiało sie tak do nogi sie przystawiło i tak sie… to to. I które zostawało ładne włókno takie te te do przyndziynio na… na płótno… pulankowe to sie nazywało, pulankowe płótno. A to, co spadło tam, łod ty… łod ty szczotki, to zbiyrali i sie robiło płótno, ale zgrzebne, takie na… na płachty na łóżka. Jak to było wtedy, nie było prześcieradeł ino były takie płachty. To z tego lnu było. No, jak sie… to wszy… to juz porobili, no to przyndzynie. Była przysiadka i siadało sie na tyj przysiadce, tu był… był taki
krynzel sie nazywoł, łowijało sie te… to włókno na tyn krynzel no i… i tu sie pociungało, pociungało sie za te nici, za te za te włókna, a tu już
wrzeciounym o tag_i jag_juz drugo nitka, to sie stanęyło i łowinęli i z powrotym, tu ciungno, tu sie fugko tak tym. No i jak to naprzyndli tego płótna, no to był taki chłop we wsi, co robił płótno. Robił to płótno, robił, i lnia… jak sie to nazywało, pulankłowe, to było takie delikatniyjse na… na prześciyradło, a takie płachty były z takie bo grube… no i to to takie, tak sie nazywało. A płotym, jak zrobili to płótno, czy takie, cy… czy grubsze, to rozkładali na placu. To tag_na metry było zrobióne, pore metrów tego było, to tak dwa nawet takie rzyndy to rozłożyli na placu i poleywali wodóm co dziyń. Jak była pogoda, jak było słónko. To polywali do tego słónka to bielało, bielało. No i tak ze sie to wybieliło na bielutko to płótno. A to szare takie niy było juz takie bielutkie i było takie… no no nu twardsze takie i grubsze i takie… No ale
ścielali na łóżka, na łóżkach była słóma, to to przywalili i… i było. Gryzło to, ale… Ale było.
Były same łóżka, czy może były jeszcze jakieś ławy do spania? No to łóżka były, łóżka, raczej łóżka. Jag_ja to już zapamiyntała to łóżka. A, i
śluban. Takie ślubany były. No to tak na dziyń sie… na noc sie wysuwało, to tam była słóma, tam dużo nie wlazło tej słómy ino łodrobina, to… no to… to było, prześcielało sie tam tym jakimś prześcieradłem,
tóm płachtóm, no i spały dzieci na tym. A na dziej to sie zasuwało i takóm deskóm sie prz|ykryło, coś specjalnie była do tego, i siedziało sie na tym. Jak dziź_na wersalkach, to wtedy na tych… na tym ślubanie.
 
« poprzedni artykuł   następny artykuł »
 
 
 
 

 

 

ISBN: 978-83-62844-10-4 © by Authors. Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Operacyjny: „Dziedzictwo kulturowe / Kultura ludowa”). Wykonanie: ITKS