Mapa serwisu | Wieś dziś (Bęczków)

Wieś dziś - Bęczków

Stanisław Cygan

 
Małopolska środkowa I (Kielecczyzna)
 
Bęczków

Wieś dziś

     

Nazwa wsi oraz jej postać:
• M. Bęczków
• D. do Bęczkowa
• Msc. (w) Bęczkowie
Przymiotnik od nazwy wsi: bęczkowski
Nazwa mieszkańca: bęczkowianin, bęczkowianka, gw. beckowiok, beckus, beckowianka, beckowianie.
Gmina: Górno
Powiat: kielecki
Woj.: świętokrzyskie
Położenie: Wieś leży w odległości 15 km na wschód od Kielc, w północno-zachodniej części gminy Górno. Bęczków sąsiaduje z następującymi wsiami:
- od północnego zachodu z Podmąchocicami,
- od zachodu z Mąchocicami, a od wschodu z Krajnem,  
- od poł. – zachodu z Leszczynami,
- od północy z Ciekotami,
- od południa z Górnem,
- od wschodu z Krajnem.  
W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do woj. kieleckiego.
Parafia: Bęczków. 
Obecnie liczba mieszkańców wsi wynosi 1520 osób (stan na 21 XII 2010 r). Ludność mieszka w 315 domach stanowiących ich własność prywatną, 11 rodzin w budynku szkolnym, a proboszcz na plebani.
Naturalna granica biegnie wzdłuż nurtu rzeki Lubrzanki miedzy Bęczkowem i Mąchocicami, pozostałe są wytyczone w sposób naturalny. 
Wieś usytuowana jest na terenie pagórkowatym: najwyżej położony jest przysiółek Zaskale (szerzej por. Waldon 2007:17 – 22). 
W Wykazie Urzędowych Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych, t. 23, powiat kielecki i powiaty miejskie Kielce i Skarżysko-Kamienna, województwo kieleckie, Warszawa 1966, s. 43, p. 22. Gromada Mąchocie Kapitulne: Bęczków, -kowa, bęczkowski: Nazwy części wsi: Górka, Komorniki Drugie, Komorniki Pierwsze, Koszary, Niwy, Smuga, Stara Wieś, Zaskale. Nazwy obiektów fizjograficznych są następujące: Bęczkowskie Łąki – łąki, Borki – las, Grabowa – las, Skałka – wzgórze skaliste, Łączki – łąki, Łysa Góra – pole, wzgórze, Pod Kolejką – pola, Pod Młynem – łąki, Podlesie – łąki, Radostowa – wzgórze, Szczodrak – wąwóz, Za Gościńcem – pola, Za Górą – pastwisko. 
   
Choć w 1952 roku pojawiła się we wsi elektryczność, to w latach 1955 – 66 w wielu gospodarstwach nie było jeszcze prądu. Budowę wodociągu prowadzono w latach 1978 – 1979. W latach 90. XX wieku dokonano telefonizacji wsi. Od 1984 r. kursuje do Bęczkowa autobus MPK (aktualnie linii nr 47).
     
Historia Szkoły Podstawowej w Bęczkowie obejmuje lata po odzyskaniu niepodległości. Początkowo nauczanie szkolne odbywało się – podobnie jak w wielu polskich wsiach – w budynkach wynajętych u gospodarzy. Drewniany budynek służył za obiekt szkolny do 1988 r. W lutym 1988 r. oddano do użytku nowy budynek szkolny, w którym znajduje się SP i Gimnazjum w Bęczkowie. 
W Bęczkowie jest kilka miejsc pracy: Zakład Stolarski Grażyny i Edwarda Brelaków, zakład naprawy aut, zakład szycia kołder, zakład fryzjerski. Duża część mieszkańców wsi pracuje w pobliskich Kielcach.
Ludność zajmuje się uprawą truskawek, hodowlą zwierząt, prowadzi rozdrobnione gospodarstwa rolne.
Znajdują się tu trzy sklepy prywatne (w tym jeden samoobsługowy).
We wsi działa Zespół Pieśni i Tańca „Bęczkowianie”, zespół folklorystyczny „Nida”, Towarzystwo Przyjaciół Bęczkowa.
Z pomocą mieszkańców wsi powstaje kościół parafialny pod wezwaniem św. Jana z Dukli.
Z ostatnich inwestycji warto wymienić prowadzoną kanalizację wsi.
 
Źródła:
Dzięki nim wciąż żyje świętokrzyski folklor, wyp. Wiesławy Juchnowskiej i innych, „Echo Dnia2006 nr 200, dod. „Słowo Górna” (sierpień), s. 10 – 11 
Maria Kamińska, Nazwy miejscowe dawnego województwa sandomierskiego, Wrocław – Warszawa – Kraków, cz. I, 1964
Danuta Kopertowska, Nazwy miejscowe województwa kieleckiego. Nazwy miast i wsi, nazwy części miast i wsi oraz nazwy alei, placów, ulic i osiedli mieszkaniowych, Warszawa – Kraków 1984
Przyrodnicza ścieżka Dydaktyczna Klubu 4 H w Bęczkowie, opr. Halina Czaja, Bęczków 2010
Waldon Maria, Bęczków. Historia, Kielce 2007
www.gorno.pl
 
 
 
 
 
 

 

 

ISBN: 978-83-62844-10-4 © by Authors. Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Operacyjny: „Dziedzictwo kulturowe / Kultura ludowa”). Wykonanie: ITKS