Mapa serwisu | Tekst 1 (Drawsko)
 
DRAWSKO
gmina Drawsko, pow. czarnkowsko-trzcianecki
 
Data nagrania: 13.05.1953;
Informatorka: Małgorzata Smuga, ur. 1866 r. w Drawsku 
Nagrał: Zenon Sobierajski;
 
Tekst podano za: Z.Sobierajski, Teksty gwarowe z zachodniej Wielkopolski, Wrocław-Warszawa-Kraków- Gdańsk-Łódź 1985, s. 24 – 25. Zapis dostosowano do zasad stosowanych w kompendium. 


Informacja: jeśli nie możesz odsłuchać nagrania, skorzystaj ze wsparcia znajdującego się na stronie Adobe)

            A opowiedzcie, jak się uprawia len. Od początku do końca.
     Jak szie uetprowjo? noe – jak sie zawszieje to siy góy muysi
 
 
wyipoć piynknie nie? a jak tedyj juyz uyrośnie nó to sie wyrwie – piyrwy myj mjeli takie my mówiyli (…) – Ady juz przecie wiym, ale kiedyi wsisko wej
 
 
wjedziała – a tero my dziyrżgnyli gó myi mówili dziżgnóńdź nie? taki
 
 
dziżgiń tak – żielazny byu i tedy byuo wbite w dróng i te dziyżgnyli ale to nie byuu praktycnie pan – błe toe
 
 
akbi zielóne zito móciyn nie? i tak tyz tyeen zielóni liyn i jak gó łodziżgnie – to półne pantófle półno
 
 
bakuł sie nalepiłe – ale mjymcy zroebili inacy tedy my to widzieli – i na takie
 
 
mendelikiustowjali – i tyn liyn yusyech tag jag zitkuo nie? i tedyi goe cepami łebmócili my cepyi mieli cepami łebmócili i to byułe zaro sie zwiaue i zaro było piynkne – i tedyi te – gówki toe myuszio na góre ji tedy tam przegróubjadż i – i to byiui żielóne na tem dziyrgnie – ale we mendyilah lepse byue – tak yuschły jag zyjtkuoe naa mendylie – nó i tedy jak gyó – zamłoecyl yi tedy jag go wymócieli – nó tedy abo roezuozyli na szicierniskłe – buoe w rzyce nie byo włoelnłoe zamłoecydź błoe młocónyi liyn jez lepsy jak taki błe bjelsy zaroz – włeda wycióngnie a tyen terół taki na ścierniskuy to uocerwinieje ło jag e casem
 
 
przepaduje to wnet sie ulezy a jag nie to i ón siye musi ulezeć – tedy musi sie na nien znaczi – jag pyusco wókiynka z tych sumków tedy gyó sie na
 
 
kracki popoctowjó i uyschnie i tedyj znowy guy kładli we –
 
 
chlebny piec – ja ja a moja matka to była bardzłe szprytno tan wsyskie miałyi tedy mówiyłyi ady
 
 
Helwiskuo aby wlyszcie nó w pjec chlebny po chlebie nie? tedy piynknie szie
 
 
wyniót i tedyi byułi kaminie jag ee na druygi dziń sie muóci abyj tar cierlicóm a po mmieckuy mówili broka – i tedyj dłoszi kłobjyt byuło do tarcióu teló byo chłepów i mjeli takie
 
 
kiónki – i kaminie i tedy kłoebjytóm troeche poetukli – i tedyi kuobjyty znowyu bray a jedna i jedn w pjecu wyidowayi to takie dżieczioki widowayi podaway tam yi tam yij – i tedj tyz zrobilyli – noe jak po mjmieckuy mówili
 
 
brókiest – tedi troe kawy ugotowayi chleba placka nieroz i – troche do popitkuy tyz cłoe kuyr sie
 
 
spukó – nó j tedyj prziszed znowuy do trzepanió – jakby nie dłoś suychy tedy jescyk płe – chlebje ale dugo po chlebje wyniuotły i ładnie – co by sie nie spoluł buoe sie nieroz zapolyłe takie  
 
 
 
 

 

 

ISBN: 978-83-62844-10-4 © by Authors. Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Operacyjny: „Dziedzictwo kulturowe / Kultura ludowa”). Wykonanie: ITKS